ساز و کار مناظراتی این دوره به نفع چه کاندیداهایی است؟

 

ساز و کار مناظراتی این دوره به نفع چه کاندیداهایی است؟

از اولین تجربه نظام اسلامی در مورد تبلیغات نامزدهای ریاست جمهوری در قالب مناظره های مستقیم تلویزیونی 4 سال میگذرد. انتخابات ریاست جمهوری دهم بود که برای اولین بار ماراتن مناظره های تلویزیونی نامزدهای کرسی ریاست جمهوری به صورت زنده روی آنتن صدا و سیما می رفت.

جدای از مشکلاتی که در آن مناظره ها مشهود بود و مورد تذکر رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفت اما نمی توان بُعد چالش پذیری و جذابیت های مناظره های مستقیم دو نامزد را که همه ی مردم را پشت جعبه ی جادویی تلویزیون میخکوب می کرد، نادیده گرفت.مهمترین نقطه ی قوت مناظره های مستقیم و رو در رو مشخص شدن نقاط اشتراک و مخصوصا نقاط افتراق دو کاندیدا بوده و هست ؛ و در حقیقت این بعد قضیه مهمترین شاخصی است که مردم به آن برای انتخاب فرد اصلح نیاز دارند .

اما متاسفانه رویکرد صدا و سیما در برگزاری مناظره های این دوره که به صورت مناظره های گروهی(هشت نفره) انجام میگیرد به شدت بر کلی گویی های همه پسند تمرکز دارد . یعنی در واقع مناظره ها در این قالب چیزی جز ارائه ی دیدگاه های کلی آن هم با کمترین حد چالشی آن نیست که باعث مبهم ماندن نقاط افتراق کاندیدا ها در برنامه ها و رویکردهایشان  می شود. و در نتیجه کار برای مردم که با امید فراوان و برای یافتن کاندیدای اصلح خود پشت گیرنده هایشان می نشینند، سخت تر و نتیجه غیر واقعی تر میشود.

   برای نمونه زمانی که نامزدی در نطق مناظراتی خود دم از تثبیت حوزه های علمیه! و یا مسائلی که هیچ گونه ارتباطی با وظایف ریاست جمهوری ندارد، می زند و یا در مورد عملکرد هسته ای خود ادعاهای غیر واقعی اظهار می دارد با این ساز و کار مناظراتی، نقاط ابهام برای اقشاری از مردم که شاید خیلی از ریز وظایف دولت اطلاعی نداشته باشند، باقی می ماند.اما در قالب مناظره های رو در رو و شفاف خیلی از این نقاط ابهام باز میشود و در نتیجه باعث انتخاب واقعی تر و سنجیده تر می گردد .

علی ای حال مناظرات گروهی (8 نفره )- البته اگر بشود اسم مناظره را بر آن نهاد- چیزی جز ارائه ی نظرات کلی و وعده های بعضا سرخرمنی نیست.باید اذعان کرد که مناظره با این ساز و کار به نفع کاندیداهایی است که سعی شان بر زیبایی و همه پسند بودن کلی گویی هایشان است و نظریات و رویکردهای چالش برانگیز  و مورد انتقاد خود را پشت این الفاظ زیبا و همه پسند و البته بعضا انقلابی، مخفی می کنند.

- کسانی که در مورد سیاست خارجی و داخلی نظراتشان با رهبری زاویه دارد؛

- کسانی که در مورد عدالت و رسیدگی عادلانه به تمام ظرفیت های کشور نظراتشان التقاطی و بعضا غربی است؛

- کسانی که با پول بیت المال ریخت و پاش های آنچنانی داشته اند؛

- کسانی که عملکرد گذشته شان مورد نقد جدی است؛

- کسانی که به وعده هایی که داده بودند عمل نکردند و ...

  از جمله کسانی هستند که مناظرات با ساز و کار فعلی کمترین خطر را برای شفافیت برنامه ها و رویکرد های حقیقی شان دارد.

والعاقبة للمتقین