دینداری از دیدگاه شهید مطهری
"دین فردی-اجتماعی؛نه فردی محض ونه اجتماعی محض"
گاهی بعضی ارزش ها ارزش دیگر را ازبین می برند.درگذشته جامعه اسلامی گرایشی به ارزش عبادت پیدا کرده بود ومی خواست ارزش های دیگررا از بین ببرد ومن احساس می کنم که باز یک موج افراطی دیگری درحال تکون است؛یعنی عده ای می خواهند به گرایش های اجتماعی اسلام توجه کنند ولی گرایش های خدایی اسلام رافراموش کنند.یعنی انحراف واشتباهی دیگر... اگربنا شود ازجاده معتدل اسلام خارج شویم،چه فرق می کند که«عبادتگرای جامعه گریز»باشیم یا«جامعه گرای خداگریز»؟درمنطق اسلام هیچ فرق نمی کند.
ببینید خداوند درآیه آخرسوره فتح-که آیاتی نظیر این درقرآن زیاد است-چه می فرماید:«محمد(ص)رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم»صحابه وتربیت شدگان پیغمبر،چگونه هستید؟ درمقابل دشمنان حقیقت - برای دشمنان حق وحقیقت کلمه کفار رابه کارمی برند؛یعنی کسانی که می خواهند چهره حقیقت رابپوشانند- شدید،قوی،با صلابت ومحکم هستند؛ مانند دیواری روئین که ازجا تکان نمی خورند:«ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا کانهم بنیان مرصوص»
ولی اینها دوچهره دارند؛ درمقابل دشمنان حقیقت آنچنان محکم وباصلابتند ولی درمیان خود،یکپارچه عطوفت،مهربانی،یگانگی ووحدتند که ازنظر قرآن یک خصلت اجتماعی جامعه اسلامی است(یعنی همان خصلتی که ما قرن ها فراموش کرده بودیم).قرآن در ادامه ی آخرین آیه سوره فتح می فرماید:«تریهم رکعاً سجداً یبتغون فضلا من الله ورضواناً سیماهم فی وجوههم من اثرالسجود»فوراً سراغ آن ارزش خدایی می رود.همان کسانی که ازنظر به اصطلاح جامعه گرائی درآن وضع هستند،راکعند،ساجدند،دردلشان رابا خدا(می گویند)،ازخدای خود ترقی وفزونی می خواهند...
ببینید قرآن چطور(درجای دیگر)توام بایکدیگر ذکر کرده است:«التائبون العابدون الحامدون السائحون الراکعون الساجدون»جنبه های خدایی این دسته راذکر می کند...بلافاصله پس ازآن می گوید:«الامرون بالمعروف والناهون عن المنکر»همان ها که مصلح جامعه خود هستند...
دراوصاف اصحاب حضرت(عج) تعبیری است که من نه فقط در یک حدیث بلکه در احادیث متعدد آن را دیده ام:«رهبان باللیل،لیوث بالنهار»
*کتاب انسان کامل شهید مطهری-ص101-99*
