تاریخی‏ترین سند مبارزاتی امام خمینی در سال 1323

تاریخی‏ترین سند مبارزاتی امام خمینی در سال 1323

 

امام خمینی(ره) در 15 اردیبهشت 1323 ش برابر با 11 جمادی‏الاول 1363 در سن چهل و دو سالگی، اولین بیانیه سیاسی خود را صادر کردند.

در حالی که تبلیغات مسموم علیه اسلام و روحانیت و حوزه‏های علمیه، سعی داشت در سطح وسیعی مردم را از اصول راستین اسلام دور نماید، حضرت امام خمینی(ره) در 15 اردیبهشت 1323 ش برابر با 11 جمادی‏الاول 1363 در سن چهل و دو سالگی، اولین بیانیه ی سیاسی خود را صادر کردند(1):«بسم اللَّه الرَّحمنِ الرَّحیم‏؛ قال اللَّه تعالى: «قُلْ انَّما اعِظُکُم بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثنى‏ وَ فُرادى‏.»(2)

خداى تعالى در این کلام شریف، از سرمنزل تاریک طبیعت تا منتهاى سیر انسانیت را بیان کرده، و بهترین موعظه‏هایى است که خداى عالم از میانه ی تمام مواعظ انتخاب فرموده و این یک کلمه را پیشنهاد بشر فرموده. این کلمه تنها راه اصلاح دو جهان است. قیام براى خداست که ابراهیم خلیل الرّحمن را به منزل خلّت رسانده و از جلوه‏هاى گوناگون عالم طبیعت رهانده؛‏ «خلیل‏آسا درِ علم الیقین زن ـ نداى «لا احبّ الآفلین(3) زن»‏ قیام للَّه است که موسى کلیم را با یک عصا به فرعونیان چیره کرد و تمام تخت و تاج آن ها را به باد فنا داد و نیز او را به میقات محبوب رساند و به مقام صَعْق(4) و صَحْو(5) کشاند. قیام براى خداست که خاتم النبیین ـ صلى اللَّه علیه و آله ـ را یک تنه بر تمام عادات و عقاید جاهلیت غلبه داد و بت ها را از خانه ی خدا برانداخت و به جاى آن توحید و تقوا را گذاشت و نیز آن ذات مقدس را به مقام قابَ قوسیْن أو أدنى(6) رساند.»

در این بیانیه، حضرت امام ضمن بررسی و تحلیل اوضاع گذشته، حال و آینده ی مردم، قیام برای خدا را تنها راه اصلاح جهان عنوان کرده که آن، فلسفه ی بعثت همه ی انبیای الهی بوده است. ایشان در ادامه، دلایل بدبختی مسلمانان و ملت ایران را تشریح می‏کنند:«خودخواهى و ترک قیام براى خدا ما را به این روزگار سیاه رسانده و همه ی جهانیان را بر ما چیره کرده و کشورهاى اسلامى را زیر نفوذ دیگران درآورده. قیام براى منافع شخصى است که روح وحدت و برادرى را در ملت اسلامى خفه کرده. قیام براى نفس است که بیش از ده میلیون جمعیت شیعه را به طورى از هم متفرق و جدا کرده که طعمه ی مشتى شهوت‏پرست پشت میزنشین شدند. قیام براى شخص است که یک نفر مازندرانى بی سواد(7) را بر یک گروه چندین میلیونى چیره مى‏کند که حَرْث و نسل آن ها را دستخوش شهوات خود کند. قیام براى نفع شخصى است که الآن هم چند نفر کودک خیابانگرد را در تمام کشور بر اموال و نفوس و اعراض مسلمانان حکومت داده. قیام براى نفس اماره است که مدارس علم و دانش را تسلیم مشتى کودک ساده کرده و مراکز علم قرآن را مرکز فحشا کرده. قیام براى خود است که موقوفات مدارس و محافل دینى را به رایگان تسلیم مشتى هرزه گرد بی شرف کرده و نَفَس از هیچ کس در نمى‏آید. قیام براى نفس است که چادر عفت را از سر زن هاى عفیف مسلمان برداشت و الآن هم این امر خلاف دین و قانون در مملکت جارى است و کسى بر علیه آن سخنى نمى‏گوید. قیام براى نفع هاى شخصى است که روزنامه‏ها که کالاى پخش فساد اخلاق است، امروز هم همان نقشه‏ها را که از مغز خشک رضاخان بی شرف تراوش کرده، تعقیب مى‏کنند و در میان توده پخش مى‏کنند. قیام براى خود است که مجال به بعضى از این وکلاى قاچاق داده که در پارلمان بر علیه دین و روحانیت هر چه مى‏خواهد بگوید و کسى نفس نکشد.» 

 و در قسمت دیگری، مسؤولیت سنگین علما و روحانیان را برشمرده و عواقب زیان‏بار غفلت سیاسی آن ها را متذکر می‏شوند. در ادامه، ایشان در این بیانیه، صریحاً علمای اسلام و جامعه ی اسلامی را به قیام عمومی فراخواندند و نسبت به سکوت در برابر توطئه‏های ضد اسلام هشدار دادند: «هان اى روحانیین اسلامى! اى علماى ربانى! اى دانشمندان دیندار! اى گویندگان آیین دوست! اى دینداران خداخواه! اى خداخواهان حق‏پرست! اى حق‏پرستان شرافتمند! اى شرافتمندان وطن خواه! اى وطن خواهان با ناموس! موعظت خداى جهان را بخوانید و یگانه راه اصلاحى را که پیشنهاد فرموده بپذیرید و ترک نفع هاى شخصى کرده تا به همه ی سعادت هاى دو جهان نایل شوید و با زندگانى شرافتمندانه ی دو عالم دست در آغوش شوید. «إنّ للَّه فى ایّام دهرکم نفحاتٌ ألا فتعرّضوا لها»(8)؛امروز روزى است که نسیم روحانى الهى وزیدن گرفته و براى قیام اصلاحى بهترین روز است، اگر مجال را از دست بدهید و قیام براى خدا نکنید و مراسم دینى را عودت ندهید، فرداست که مشتى هرزه گرد شهوتران بر شما چیره شوند و تمام آیین و شرف شما را دستخوش اغراض باطله ی خود کنند. امروز شماها در پیشگاه خداى عالم چه عذرى دارید؟همه دیدید کتاب هاى یک نفر تبریزى بى‏سر و پا(9) را که تمام آیین شماها را دستخوش ناسزا کرد و در مرکز تشیع به امام صادق و امام غایب ـ روحى له الفداء ـ آن همه جسارت ها کرد و هیچ کلمه از شماها صادر نشد. امروز چه عذرى در محکمه ی خدا دارید؟ این چه ضعف و بیچارگى است که شماها را فرا گرفته؟ اى آقاى محترم که این صفحات را جمع‏آورى نمودید و به نظر علماى بلاد و گویندگان رساندید! خوب است یک کتابى هم فراهم آورید که جمع تفرقه ی آنان را کند و همه ی آنان را در مقاصد اسلامى همراه کرده از همه امضا مى‏گرفتید که اگر در یک گوشه ی مملکت به دین جسارتى مى‏شد، همه یکدل و جهت از تمام کشور قیام مى‏کردند. خوب است دیندارى را دست کم از بهاییان یاد بگیرید که اگر یک نفر آن ها در یک دیه(10) زندگى کند، از مراکز حساس آن ها با او رابطه دارند و اگر جزئى تعدى به او شود براى او قیام کنند. شماها که به حق مشروع خود قیام نکردید، خیره‏سران بى‏دین از جاى برخاستند و در هر گوشه زمزمه ی بى‏دینى را آغاز کردند و به همین زودى بر شما تفرقه زده‏ها چنان چیره شوند که از زمان رضا خان روزگارتان سخت تر شود. «وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً الَى اللَّهِ وَ رَسولِهِ ثُمَّ یُدرِکْهُ الْمَوتُ فَقَد وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»(11)

مقصود امام از انتشار این بیانیه، به صدا در آوردن زنگ خطر و بیدار باشی برای طلاب جوان بود. این اقدام، شخصیت و موضع سیاسی ایشان را بیش از پیش آشکار کرد و به تدریج زمینه ی حضور عده‏ای از یاران همفکر را در جمع شاگردان ایشان فراهم آورد. این اشخاص کسانی بودند که هسته ی اصلی اقدامات انقلابی سال‏های بعد را تحت رهبری معظمٌ‏له، تشکیل دادند.

نکته ی جالب توجه در این پیام، شجاعت مثال زدنی حضرت امام است که در آن دوران خفقان رضاخانی با چنان جسارت و بیان محکمی، اینچنین سخنانی را بر زبانی می رانند و شاه قلدر و مستبد را به آن زبان تند و آتشین خطاب می کنند و مورد حمله ی برق آسای خود قرار می دهند. گویی باید کسی می آمد و با شوکی محکم و استوار روحانیون و مردم را به قیام علیه اینهه خواری و ذلت وا می داشت و ایشان را از خواب غفلت بیدار می کرد تا آنگونه به سوی انقلاب اسلامی حرکت می کردند.

11 شهر جمادى الاولى 1363ـ سید روح اللَّه خمینى

===============================

پی نوشت ها:

1ـ‏ صحیفه امام؛ ج‏1؛ ص 21  

2ـ سوره ی سبأ؛ آیه ی 46؛ ای رسول، بگو به امت، که من به یک سخن شما را پند می دهم، وآن سخن اینست که شما خالص برای خدا، دو نفر دو نفر با هم یا هر یک تنها، قیام کنید.

3ـ اشاره به بخشی از آیه ی 76 سوره ی انعام:

4ـ بیهوشی و در اصطلاح عرفانی به معنی فنای عبد سالک

5ـ هوشیاری و در اینجا بقای بالله پس از فنای فی الله. و بازگشت به عالم ناسوت برای امتثال امر رب جلیل.

6ـ سوره ی نجم؛ آیه ی 9

7ـ رضاخان پهلوی

8ـ بحار الانوار؛ ج68؛ص221ـ کنزالعمال؛ ج7؛ ص769

9ـ احمد کسروی، نویسنده و مؤلف کتاب های ضد مذهبی

10ـ تلفظ قدیم ده

11ـ اشاره به بخشی از آیه ی 100 سوره ی نساء؛ و هرگاه کسی از خانه ی خویش برای هجرت به سوی خدا و رسول بیرون آید، و در سفر مرگ او فرا رسد، اجر و ثواب چنین کسی بر خداست.

منبع:/snn.ir